نوروز

نوروز که به سال نو ایرانی نیز معروف است، جشنی باستانی است که در ایران و بسیاری از کشورهای منطقه جشن گرفته می شود. این جشن در تقویم ایرانی آغاز سال جدید است و معمولاً در اولین روز بهار، یعنی حدود 20 مارس برگزار می شود. نوروز زمان تجدید و نوزایی است و یکی از سنت های مهم و گرامی در فرهنگ ایرانیان است.

خاستگاه نوروز را می توان به امپراتوری ایران باستان که قدمت آن به بیش از 3000 سال می رسد، جستجو کرد. این جشن در ابتدا به عنوان جشن زرتشتیان جشن گرفته می شد و بعدها توسط سایر فرهنگ های منطقه پذیرفته شد. خود کلمه نوروز در فارسی به معنای روز نو است و ایده شروعی نو و شروعی تازه را منعکس می کند.

سفره هفت سین که سفره ای ویژه است که در ایام عید در منازل و اماکن عمومی برپا می شود، یکی از مهم ترین جنبه های نوروزی است. میز معمولاً با هفت آیتم نمادین تزئین می شود که با حرف فارسی "سین" شروع می شود که نشان دهنده عدد هفت است. این اقلام عبارتند از سبزه (جوانه گندم، جو یا عدس)، سمنو (پودینگ شیرین از جوانه گندم)، سنجد (میوه خشک درخت نیلوفر آبی)، سیر (سیر)، سیب (سیب)، سماق (توت سماق) و سرکه. (سرکه).

نوروز علاوه بر سفره هفت سین، با آداب و رسوم و آداب و رسوم مختلف دیگری مانند دیدار با اقوام و دوستان، تبادل هدایا و شرکت در جشن های عمومی برگزار می شود. بسیاری از ایرانیان نیز نوروز را با پریدن از روی آتش در آستانه جشن جشن می گیرند که اعتقاد بر این است که ارواح شیطانی را دفع می کند و خوش شانسی را به همراه دارد.

نوروز در فرهنگ ایرانی دوران شادی، امید و تجدید است. این جشن تغییر فصل ها، پیروزی نور بر تاریکی و قدرت شروع های جدید است. به این ترتیب، این یک سنت گرامی است که ریشه عمیقی در تاریخ و هویت مردم ایران دارد.