نوروز

نوروز ، همچنین به عنوان سال نو فارسی نیز شناخته می شود ، یک جشنواره باستانی است که در ایران و بسیاری از کشورهای دیگر منطقه جشن گرفته می شود. این جشنواره آغاز سال جدید در تقویم فارسی است و معمولاً در روز اول بهار که در حدود 20 مارس است ، سقوط می کند. نوروز زمان تجدید و تولد دوباره است و یکی از مهمترین و گرامی ترین سنت ها در فرهنگ ایرانی است.

منشأ نوروز را می توان به امپراتوری باستان فارس ردیابی کرد ، که به بیش از 3000 سال باز می گردد. این جشنواره در ابتدا به عنوان یک تعطیلات زرتشتی برگزار شد و بعداً توسط سایر فرهنگ های منطقه به تصویب رسید. کلمه "نوروز" خود به معنای "روز جدید" به زبان فارسی است ، و این نشان دهنده ایده آغاز های جدید و شروع تازه است.

یکی از مهمترین جنبه های نوروز ، جدول Haft-Sen است که یک جدول ویژه است که در طول جشنواره در خانه ها و اماکن عمومی تنظیم شده است. این میز معمولاً با هفت مورد نمادین تزئین شده است که با نامه فارسی "گناه" شروع می شود ، که نشان دهنده شماره هفت است. این موارد شامل Sabzeh (گندم ، جو یا جوانه عدس) ، سامانو (پودینگ شیرین ساخته شده از جوانه گندم) ، Senjed (میوه خشک درخت نیلوفر آبی) ، Seer (سیر) ، Seeb (سیب) ، Somāq (توت های سوماک) و Serkeh (Vinegar) است.

علاوه بر جدول Haft-Ceen ، Nowruz همچنین با آداب و رسوم و سنت های مختلف دیگری مانند بازدید از اقوام و دوستان ، تبادل هدایا و شرکت در جشن های عمومی جشن گرفته می شود. بسیاری از ایرانیان نیز با پریدن از آتش سوزی در آستانه جشنواره ، نوروز را جشن می گیرند ، که اعتقاد بر این است که ارواح شیطانی را از بین می برد و موفقیتی را به همراه می آورد.

نوروز زمان شادی ، امید و تجدید در فرهنگ ایران است. این یک جشن تغییر فصول ، پیروزی نور بر تاریکی و قدرت شروع های جدید است. به همین ترتیب ، این یک سنت گرامی است که عمیقاً در تاریخ و هویت مردم ایران ریشه دارد.